Guided battlefield tours belgium

1 week ago

Goedemorgen FB-vrienden en vrienden die van Corsica houden. Op 18 november 1755: de dag dat Corsica een natie werd, Pascal Paoli en de geboorte van de Corsicaanse democratie, CORTE. 270 jaar geleden, te midden van de heftige debatten van de Consulta Generale, maakte Corsica een politiek gebaar van uitzonderlijke betekenis. Op 18 november 1755, na drie dagen van gepassioneerde beraadslagingen, riep Pascal Paoli Corsica uit tot een soevereine en onafhankelijke natie van de Republiek Genua, waarmee hij het plechtig onder de bescherming van de Maagd Maria plaatste. Op die dag bevrijdde het eiland zich niet alleen van de Genuese overheersing, maar legde het ook de basis voor een moderne democratische staat die de grote revoluties van de toekomst zou inspireren. Drie dagen die Corsica veranderden. Op 16, 17 en 18 november 1755 bruiste Corte van ongekende energie. In de voormalige hoofdstad waren vertegenwoordigers van alle parochies bijeengekomen om het bevrijde Corsica een duurzame politieke structuur te geven. De sfeer was geladen. Decennialang had het eiland te lijden gehad onder de Genuese onderdrukking, met afwisselend opstanden en bloedige repressie. Maar deze keer ging het niet langer alleen om verzet. Het ging om opbouw. Aan het hoofd van deze beweging stond een man van amper dertig jaar oud, strateeg én humanist: Pasquale Paoli, een paar maanden eerder tot generaal van de natie verkozen. Zoon van de patriot Giacinto Paoli, verbannen naar Napels, had hij Corsica op veertienjarige leeftijd verlaten om politieke filosofie, krijgskunst en de meest geavanceerde constitutionele theorieën van zijn tijd te studeren. Toen hij in 1755 terugkeerde, bracht hij een duidelijk en ambitieus plan met zich mee: van Corsica een moderne, democratische en soevereine staat maken. Een revolutionaire grondwet De tekst die op 18 november 1755 werd aangenomen, was uitzonderlijk gedurfd. Terwijl Europa nog steeds gedomineerd werd door absolute monarchieën en democratische ideeën zich nog in het stadium van intellectuele discussie bevonden, stelde Corsica een schriftelijke grondwet op met principes die elders pas aan het einde van de eeuw zouden worden toegepast: scheiding der machten, volksvertegenwoordiging en een onafhankelijke rechterlijke macht. De uitvoerende macht berustte bij de Generaal van de Natie, bijgestaan door een Raad van State. De wetgevende macht behoorde toe aan de Consulta, een vergadering van door de gemeenschappen gekozen vertegenwoordigers. De rechterlijke macht werd toevertrouwd aan onafhankelijke magistraten, een revolutionair idee in een tijd waarin rechtspraak en politiek nog steeds met elkaar verweven waren. Een andere opmerkelijke innovatie was het vrouwenkiesrecht. Terwijl de weinige representatieve regimes van die tijd de lagere klassen en alle vrouwen uitsloten, kende Pao's Corsica stemrecht toe aan alle gezinshoofden ouder dan 25 jaar. Het was nog geen algemeen kiesrecht, maar voor de 18e eeuw was het een aanzienlijke stap voorwaarts die Corsica tot een van de meest democratische samenlevingen ter wereld maakte. Een moderne staat in wording. Pascal Paoli beperkte zich niet tot het verkondigen van principes. Gedurende de veertien jaar van de onafhankelijkheid transformeerde hij het eiland tot een waar politiek en sociaal laboratorium. In Corte, de hoofdstad die vanwege de centrale ligging was gekozen, stichtte hij in 1765 een universiteit, open voor iedereen, waar rechten, filosofie, wiskunde en theologie werden onderwezen. Het was de eerste Corsicaanse universiteit, een symbool van een natie die op kennis vertrouwde om haar toekomst te bouwen. De Corsicaanse staat sloeg zijn eigen munteenheid, creëerde een marine en koopvaardij en knoopte diplomatieke betrekkingen aan met verschillende Europese mogendheden. Paoli introduceerde een drukpers om wetten, decreten en politieke werken te publiceren. De persvrijheid, een concept dat elders nog in de beginfase stond, werd daar aangemoedigd. Op economisch vlak waren de hervormingen ingrijpend. Paoli stimuleerde de drooglegging van moerassen om de landbouwgrond te vergroten, de aanplant van moerbeibomen om de zijde-industrie nieuw leven in te blazen en de teelt van kastanjebomen, het hoofdvoedsel van het eiland. Hij verbood bloedwraak en probeerde een onpartijdige rechtspraak te vestigen, een symbool van een gepacificeerde en beschaafde samenleving. De bewondering voor het Europa van de Verlichting. Paoli's experiment trok al snel de aandacht van heel verlicht Europa. Voltaire schreef: "Ik bewonder dit Corsicaanse volk dat het juk wist af te schudden en de tirannen wist te verdrijven." Rousseau voorspelde in *Het Sociaal Contract*, gepubliceerd in 1762: "Ik heb een voorgevoel dat dit kleine eiland Europa ooit zal verbazen." In 1765 reisde de Schotse schrijver James Boswell naar Corsica om Paoli te ontmoeten. Zijn boek, An Account of Corsica, bracht de Corsicaanse ervaring onder de aandacht van heel Europa en droeg ertoe bij dat de generaal een emblematische figuur werd. In intellectuele kringen werd Corsica gezien als een voorbeeld van vrijheid gebaseerd op rede en volkswil. Ook de Amerikaanse Founding Fathers werden door deze ervaring geïnspireerd. Sommige historici zijn van mening dat de Corsicaanse grondwet van invloed is geweest op de debatten die voorafgingen aan het opstellen van de Amerikaanse grondwet.
Fijne dag verder, groetjes. Johan.
Volgend jaar kunnen jullie die geschiedenis en l'ile de beauté 2 keer met #reizendoejemetflamingo. ... Bekijk meerZie minder