Guided battlefield tours belgium

1 day ago

Het is niet duidelijk waar de 1 apriltraditie van grappen en grollen precies vandaan komt.
Er zijn gelijkenissen met het Romeinse Hilaria-festival en het hindoeïstische Holifeest, die beiden eind maart worden gevierd.
Maar vaker wordt verwezen naar de overgang van de Juliaanse naar de gregoriaanse kalender.
Met het Edict van Roussilon uit 1564 waarbij Karel IX besliste dat het nieuwe jaar verplaatste Frankrijk nieuwjaarsdag van Pasen naar 1 januari. Tot dan werd de overgang naar het nieuwe jaar gevierd van 25 maart tot 1 april.
Mensen die het nieuwe jaar alsnog rond 1 april inluidden, werden geplaagd met grapjes.
De traditie van grappen op 1 april werd voor het eerst vermeld in een Franse bron in 1508, ruim voor het Franse edict en de pauselijke kalenderwijziging. In 1508 verwees de Franse dichter Eloy d'Amerval naar een poisson d'avril, letterlijk ´de vis van april´, mogelijk de eerste verwijzing naar de viering in Frankrijk. De goudvis wordt immers vaak gezien als de mascotte van de 1 aprilgrap. De eerste vermelding in een Nederlandse bron dateert uit 1561, in een gedicht van de rederijker Eduard de Dene. Het is een parodie op een 1 aprilgrap waarin een knecht het plan van zijn heer om hem te verzenden, doorziet.

Een van de landen waar die gregoriaanse kalender veel later werd ingevoerd, is Engeland. Toch kent dat land een rijke traditie van 1-april grappen. Een reden zou kunnen liggen in de werken van Geoffry Chauser. In zijn werk 'Nun's Priest's Tale', wordt een haan in de luren gelegd door een vos, precies 32 dagen na het begin van maart. Op 1 april dus. ... Bekijk meerZie minder

Guided battlefield tours belgium

1 day ago

Dit mag niet vergeten worden het verhaal van een moedige vrouw Gebrielle Petit
109 jaar geleden, daarom is het voor mij belangrijk dit op 1 april opnieuw te vermelden uit respect voor Gebrielle.
1916 Gebrielle Petit voor het vuurpeloton.
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was ze verloofd met een militair.
Hij raakte gewond aan het front en ontsnapte uit krijgsgevangenschap.
Ze hielp hem via Nederland naar Engeland te vluchten, zodat hij zich weer bij het Belgische leger aan de andere kant van het front kon voegen.
Omdat ze als vrouw niet aan zijn zijde kon strijden, wilde ze verpleegster worden en gaf ze zich op als vrijwilligster voor het Rode Kruis.
In Folkestone werd ze geworven door de Britse inlichtingendienst Wallinger London.
In Engeland kreeg ze een korte opleiding die haar moest voorbereiden op spoorwegspionage. In juli 1915 was ze terug in Brussel.
De Duitse troepenbewegingen per spoor werden door haar doorgegeven aan de geallieerden. Gebruikmakend van vermommingen reisde ze door België en Noord-Frankrijk.
De Duitse geheime politie hield haar aan, maar liet haar bij gebrek aan bewijzen weer gaan. Ze ging voort onder de schuilnaam Legrand (de grote, het omgekeerde van haar echte naam). De rapporten schreef ze op kleine blaadjes zijdepapier die ze in haar kleding verstopte.
Ze moest zelf koeriers vinden en wist dat dit erg riskant was omdat de Duitsers hun infiltranten goed betaalden.
Op 2 februari 1916 liep ze in de val.
Ze werd verraden, gearresteerd en na een proces achter gesloten deuren ter dood veroordeeld voor "krijgsverraad bestaande uit verspieding".
Ze weigerde een genadeverzoek te ondertekenen, hoewel de Franse spionne Louise de Bettignies gratie had verkregen. In de gevangenis van Sint-Gillis schreef ze op de muur: "Ik vraag geen genade, om de mof te laten zien dat ik mijn voeten aan hem veeg".
Uit de gevangenis schreef ze aan haar zus Hélène ("ik zal hen tonen hoe een Belgische vrouw weet te sterven") en aan haar meter ("geen blinddoek").
Op 1 april 1916 werd ze voor het vuurpeloton gezet aan de Nationale Schietbaan te Schaarbeek en begraven in een anoniem graf.
Pas na de oorlog trad Gabrielle Petit postuum uit de schaduw en ontvouwde zich een heuse herdenkingscultus rond haar persoon.
In 1919 werd haar lichaam opgegraven en kreeg Petit een staatsbegrafenis en een laatste rustplaats op de (oude) begraafplaats van Schaarbeek. Haar populariteit groeide daarna snel dankzij films, theaterstukken en gedichten aan haar gewijd. Met als een van de hoogtepunten de inhuldiging van een standbeeld in 1923 op het Sint-Jansplein, dat er tot op vandaag staat. ... Bekijk meerZie minder

Guided battlefield tours belgium

2 days ago

De Slag om Parijs was een slag die werd geleverd op 30 en 31 maart 1814. Het was de laatste en definitieve overwinning van de Zesde Coalitie (Rusland, Oostenrijk en Pruisen) op het Eerste Franse Keizerrijk onder leiding van Napoleon.
Na de mislukte invasie van Rusland trok Napoleon zich met zijn legers terug in 1813. De coalitielegers voegden zich samen en overwonnen de Fransen in de slag bij Leipzig. Keizer Frans I van Oostenrijk was geïnteresseerd in vrede met de Fransen maar Rusland, gesteund door Pruisen, wilde Frankrijk binnenvallen en Parijs innemen als vergelding voor de plundering van Moskou door Napoleon een jaar eerder. Na de inname van Parijs door de legers van Rusland, Pruisen en Oostenrijk met aan het hoofd tsaar Alexander I van Rusland werd Napoleon genoodzaakt zijn troon op te geven en werd hij verbannen naar het eiland Elba. Dit was de eerste inname van Parijs door vreemde legers in bijna 400 jaar (sinds de Honderdjarige Oorlog).
Lodewijk XVIII, volgens de Zesde Coalitie de wettelijke monarch van Frankrijk, landde op 24 april in Calais en kwam op 3 mei aan te Parijs

Het Verdrag van Parijs (ook wel Vrede van Parijs, Eerste Verdrag van Parijs of Eerste Vrede van Parijs genoemd) op 30 mei 1814 was een vredesverdrag waarmee de Zesde Coalitieoorlog tegen Napoleons Franse Keizerrijk werd beëindigd. Het was een van de eerste stappen in de herverdeling van Europa na de nederlaag van Napoleon, waaronder de vereniging van het huidige Nederland en België tot één staat, het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, in personele unie met Luxemburg, onder Willem I. Het liep in die zin enigszins vooruit op het Congres van Wenen.
Het Verdrag van Parijs volgde ruim een maand na het Verdrag van Fontainebleau op 11 april, waarbij Napoleon was afgetreden als keizer en in ballingschap op Elba was gegaan. Het verdrag werd gesloten tussen de nieuwe Franse koning Lodewijk XVIII en de geallieerde machten Oostenrijk, het Verenigd Koninkrijk, Pruisen en Rusland. Het werd ondertekend door onder meer Talleyrand voor Frankrijk, Castlereagh voor het Verenigd Koninkrijk en Metternich voor Oostenrijk.
Naast het verdrag met Frankrijk tekenden de geallieerden ook een geheim verdrag onderling dat Venetië toekende aan Oostenrijk en Genua toekende aan Sardinië.
Na Napoleons terugkeer uit Elba in 1815 en nederlaag in de Slag bij Waterloo volgde een tweede Verdrag van Parijs op 20 november 1815. Hierbij werd Frankrijk teruggebracht tot zijn grenzen in 1790. ... Bekijk meerZie minder

Guided battlefield tours belgium

4 days ago

Een reminder beste FB-vrienden deze komende nacht 02u00 naar 03u00 één uur minder slaap; !!
In de nacht van zaterdag 30 op zondag 31 maart wordt de klok weer een uur vooruitgezet.
Het is dan weer zomertijd.
Hoe lang doen we dat al, de klok verzetten, en waarom eigenlijk?
In Nederland zijn winter- en zomertijd in 1977 ingevoerd.
Voor die tijd had men het jaren zonder gedaan.
In de zomer hoefde de klok niet vooruit en in de winter niet achteruit.
Geen ‘nacht van de nacht’ en in de zomer geen ‘gebroken nacht’.
Waarschijnlijk was de Amerikaanse geleerde Benjamin Franklin (1706-1790) de eerste die voorstelde eens serieus na te denken over hoe er effectief om kon worden gegaan met het daglicht.
In 1784 schreef hij het satirische artikel “An Economical Project for Diminishing the Cost of Light”. De geleerde schreef dat hij op een dag om zes uur ´'s ochtends wakker geworden was, naar buiten had gekeken en gezien had dat de zon al op was.
Bovendien constateerde hij dat de zon op dat vroege uur ook al licht gaf.
Verspilling, meende Franklin die stelde dat mensen ontzettend veel kaarsen en geld konden besparen als ze in de zomer een paar uur.
De eerste die met een echt serieus plan kwam voor zomer- en wintertijd was de Brit William Willett (1856–1915).
In 1907 kwam hij met het plan om de klok in de lente op vier opeenvolgende zondagen steeds twintig minuten vooruit te zetten.
Op zondagen in september zou de klok dan weer steeds twintig minuten teruggezet moeten worden.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de zomertijd door de Duitsers voor het eerst echt ingevoerd. De oorlog was duur en om kolen te besparen besloot Duitsland op 30 april om één uur voor middernacht de zomertijd in te voeren. Ook in de bezette delen van België en Frankrijk werd dit ingevoerd.
Nederland volgde het voorbeeld een dag later. Engeland voerde de zomertijd drie weken nadien ook in.
Tijdens het interbellum was er geen zomer- of wintertijd. In de Tweede Wereldoorlog ging Nederland op bevel van de Duitsers van de Amsterdamse Tijd over op de Midden-Europese Tijd. De klok moest één uur en veertig minuten vooruit worden gezet zodat het in Nederland even laat zou zijn als in Duitsland.
In 1946 werd de zomertijd afgeschaft.
In 1977 werden zomer- en wintertijd echter opnieuw ingevoerd. Dit vanwege de oliecrisis. Door in de zomer langer gebruik te maken van het zonlicht, zou er energie bespaard worden. ... Bekijk meerZie minder